Ανασυρόμενο (ανασυρόμενο) πέος
Επακόλουθη φροντίδα μετά από χειρουργική αφαίρεση του προστάτη
Στυτική δυσλειτουργία ως αποτέλεσμα χειρουργικής αφαίρεσης του προστάτη (προστατεκτομή)
Στην περίπτωση προστάτη που έχει προσβληθεί από καρκίνο, η ολική χειρουργική αφαίρεσή του (προστατεκτομή) πραγματοποιείται συχνά, με την προϋπόθεση ότι οι γειτονικοί λεμφαδένες δεν έχουν προσβληθεί ακόμη εκτεταμένα από καρκίνο.
Σε άμεση γειτνίαση με τον προστάτη, υπάρχουν δέσμες αγγείων και νεύρων που ελέγχουν την αυξημένη ροή αίματος στον στυτικό ιστό στο πέος, ο οποίος είναι απαραίτητος για μια στύση. Ο χειρουργός επιχειρεί να αφαιρέσει τον προστάτη και την κάψουλα του χωρίς να τραυματίσει αυτές τις περιοχές, με την προϋπόθεση ότι δεν επηρεάζονται επίσης από όγκους. Εάν αυτό είναι επιτυχές, μπορεί να χρειαστούν αρκετοί μήνες μετά την επέμβαση πριν το πέος στύσει αυθόρμητα (χωρίς σεξουαλικό ερέθισμα). Οι αυθόρμητες στύσεις είναι συχνές σε υγιείς άνδρες, ακόμη και κατά τη διάρκεια του ύπνου, και χρησιμεύουν κυρίως για την παροχή οξυγόνου στον ιστό του πέους. Εάν δεν υπάρχουν στύσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο στυτικός ιστός μπορεί να εκφυλιστεί μόνιμα (ατροφία). Είναι λοιπόν πιθανό τουλάχιστον μία στυτική δυσλειτουργία να επιμένει ακόμη και μετά την μετεγχειρητική αναγέννηση των στυτικών νεύρων.
Προφυλακτική εκπαίδευση ιστών κατά της μετεγχειρητικής σπηλαιώδους εκφύλισης
Το αποτέλεσμα προπόνησης του ιστού κατά τη χρήση διαστολέα πέους μπορεί να βοηθήσει στην εξουδετέρωση του εκφυλισμού του στυτικού ιστού κατά τη μετεγχειρητική μεταβατική περίοδο μέχρι τη φυσιολογική ανάκαμψη και έτσι να βοηθήσει στην πρόληψη πιθανής στυτικής δυσλειτουργίας. Η προπόνηση με διαστολέα πέους μπορεί να γίνει παράλληλα με οποιαδήποτε φαρμακευτική θεραπεία με φάρμακα που προάγουν τη στύση. Ούτε η φαρμακευτική θεραπεία ούτε η μηχανική-φυσιολογική προληπτική εκπαίδευση για τη μετεγχειρητική στυτική δυσλειτουργία αποτελούν μέρος των τακτικών σχεδίων μετέπειτα φροντίδας μετά την αφαίρεση του προστάτη.
Προκειμένου να διευκρινιστούν οι δυνατότητες μιας προφυλακτικής θεραπείας για τη μετεγχειρητική στυτική δυσλειτουργία, ο ασθενής θα πρέπει να αναζητήσει ενεργά μια συζήτηση με τον γιατρό που τον θεραπεύει πριν την επέμβαση.