Ανικανότητα - μόνο πρόβλημα του πέους;

• Διαφορά: ανικανότητα ως αδυναμία διείσδυσης και ως αδυναμία σύλληψης (στειρότητα) του άνδρα
• Τα αίτια μπορεί να είναι ψυχολογικά ή σωματικά
• Η ταχέως αυξανόμενη ανικανότητα θα πρέπει να διερευνηθεί καθώς μπορεί να είναι σύμπτωμα άλλης νόσου
• Η έλλειψη λίμπιντο μπορεί να παρερμηνευθεί ως ανικανότητα

Ανικανότητα - Στυτική Δυσλειτουργία (ΣΔ)

Η ανικανότητα ή η στυτική δυσλειτουργία, η αδυναμία επίτευξης στύσης, επηρεάζει την αυτοεικόνα κάθε άνδρα. Ιατρικά, η ανικανότητα δεν είναι σαφώς καθορισμένη. Μεταξύ άλλων, γίνεται διάκριση μεταξύ impotentia coeundi, η αδυναμία σεξουαλικής επαφής, και impotentia generandi, υπογονιμότητα ή στειρότητα, δηλαδή η αδυναμία σύλληψης. Το 1992, σε ένα ιατρικό συνέδριο, αποφασίστηκε να ονομαστεί impotentia coeundi ο όρος «στυτική δυσλειτουργία» (ΣΔ), μεταξύ άλλων, προκειμένου να αποφευχθούν οι πολύ αρνητικές συσχετίσεις του όρου ανικανότητα.

Ορισμός της στυτικής δυσλειτουργίας

Σε μια μελέτη, η στυτική δυσλειτουργία ορίζεται ως εξής: Σε μια περίοδο έξι μηνών, τουλάχιστον το 70 τοις εκατό όλων των προσπαθειών σεξουαλικής επαφής απέτυχαν. Αυτό μπορεί να σημαίνει: καθόλου στύση, αδυναμία διείσδυσης στον σύντροφο, αδυναμία διατήρησης στύσης μετά τη διείσδυση.

επίπτωση ανικανότητας

Οι στατιστικές έρευνες, οι οποίες βεβαίως παρέχονται με τη συνήθη ασάφεια για τις στατιστικές, έχουν δείξει ότι σχεδόν το 20 τοις εκατό, δηλαδή κάθε πέμπτος άνδρας, επηρεάζεται τουλάχιστον προσωρινά από τη στυτική δυσλειτουργία. Ωστόσο, περίπου το επτά τοις εκατό των προσβεβλημένων δεν βλέπουν τη στυτική δυσλειτουργία ως πρόβλημα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εκτός από την ικανότητα να έχει στύση, υπάρχει επίσης έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας και η στύση ουσιαστικά δεν είναι πραγματικά επιθυμητή από τον άνδρα (έλλειψη λίμπιντο ). Ωστόσο, η επιθυμία και η ικανότητα στύσης πρέπει να διαχωρίζονται μεταξύ τους. Ακόμη και οι άνδρες που δεν έχουν διάθεση για σεξ μπορεί να είναι σωματικά ικανοί για στύση του πέους, αντίθετα, η σεξουαλική όρεξη δεν επιτρέπει αυτόματα τη στύση.

Πότε πρέπει να εξετάζεται ή να αντιμετωπίζεται η ανικανότητα;

Μόνο ο άνδρας που δεν είναι ικανοποιημένος με τη σεξουαλική του κατάσταση, που πάσχει από τη στυτική του δυσλειτουργία, θεωρείται ότι χρειάζεται θεραπεία. Ωστόσο, μπορεί να είναι σημαντικό να προσδιοριστούν τα αίτια αυτού από μια έρευνα. Γιατί μια στυτική δυσλειτουργία, ειδικά μια ανικανότητα που εγκαθιδρύεται σχετικά γρήγορα, μπορεί να είναι το σύμπτωμα μιας δυνητικά σοβαρής ασθένειας εντελώς διαφορετικού είδους! Αυτή η σύνδεση καθιστά σαφές ότι το να πάτε στον γιατρό με την πρόθεση απλώς να σας συνταγογραφηθεί ένα ενισχυτικό σεξ χωρίς εξέταση μπορεί να αφήσει τις πραγματικές αιτίες της ανικανότητας χωρίς θεραπεία - με πιθανούς κινδύνους για την υγεία. Επομένως, εκτός από τη συμπτωματική θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας , θα πρέπει επίσης να αναζητηθεί και να αντιμετωπιστεί το φυσικό έναυσμα για αυτό.

Φυσικές αιτίες ανικανότητας

Στην απλούστερη περίπτωση, η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να εξηγηθεί ως παρενέργεια της λήψης φαρμάκων. Μέσα για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και της παροχέτευσης, αλλά και ψυχοφάρμακα μπορεί να αποτελέσουν έναυσμα.

Δεδομένου ότι το πέος σκληραίνει λόγω της επίδρασης του αίματος στον στυτικό ιστό, η φυσιολογική-μηχανική αιτία της ανικανότητας είναι πάντα η έλλειψη ροής αίματος μέσω του στυτικού ιστού όταν διεγείρεται. Η αρτηριοσκλήρωση, για παράδειγμα λόγω των υψηλών επιπέδων χοληστερόλης, μειώνει τη διαπερατότητα των φλεβών. Το ίδιο και ο διαβήτης. Ως αποτέλεσμα, λιγότερο αίμα ρέει μέσα από τις τρεις αρτηρίες που τροφοδοτούν τα σηραγγώδη σώματα του πέους και προκαλούν στύση συσσωρεύοντας αίμα.

Περίπου το 90 τοις εκατό όλων των ανδρών με στυτική δυσλειτουργία έχουν τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο. Αυτά περιλαμβάνουν: υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλά επίπεδα λιπιδίων στο αίμα, παχυσαρκία, έλλειψη άσκησης, κάπνισμα. Εδώ η λειτουργία της ανικανότητας ως συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης για άλλες ασθένειες γίνεται εύλογη: επειδή δεν μπορούν να επηρεαστούν μόνο οι αρτηρίες του πέους με τη μικρή τους διάμετρο, αλλά και τα αγγεία που τροφοδοτούν την καρδιά ή τον εγκέφαλο με αίμα. Κατά κανόνα, η κατάσταση των αγγείων είναι βασικός παράγοντας ισχύος. Επομένως, ένας υγιεινός, συνειδητός τρόπος ζωής με ισορροπημένη διατροφή και άφθονη άσκηση συμβάλλει διαρκώς στη σεξουαλική φυσική κατάσταση.

Δεδομένου ότι η κατάσταση των αγγείων μπορεί να επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια της ζωής λόγω κακών συνηθειών διαβίωσης και διατροφής, αυτός είναι ένας λόγος για τη συχνά μειούμενη ισχύ με την αύξηση της ηλικίας, συχνά πριν από την ηλικία των πενήντα ετών. Αλλά η μειωμένη παραγωγή ορμονών του φύλου και του θυρεοειδούς από το σώμα λόγω ηλικίας ή ασθένειας μπορεί επίσης να είναι η αιτία.

Ψυχικά αίτια ανικανότητας

Δεδομένου ότι η ψυχή καθώς και η σωματική διάπλαση παίζει ρόλο στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα, ψυχολογικοί παράγοντες μπορεί επίσης να είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη της στυτικής δυσλειτουργίας. Ειδικά στους νεότερους άνδρες, ο ψυχισμός είναι συνήθως το έναυσμα για τη στυτική δυσλειτουργία. Το στρες στην εργασία θεωρείται συχνός δολοφόνος της ευχαρίστησης. Η υπερβολική εργασία μπορεί όχι μόνο να οδηγήσει σε αίσθημα μόνιμης κόπωσης, αλλά και να πυροδοτήσει καταθλιπτικές διαθέσεις. Όσοι επηρεάζονται αισθάνονται εξαντλημένοι και χρειάζονται τις σωματικές και ψυχικές τους ενέργειες για να «λειτουργήσουν στην καθημερινή ζωή». Αυτό καταστέλλει το στοιχείο της σεξουαλικότητας που επιβεβαιώνει τη ζωή. Ο φόβος της αποτυχίας και ο εκφοβισμός στην εργασία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε επίμονο άγχος και διαταραχές ύπνου, που καθιστούν την επιθυμία για σεξ εξίσου αδύνατη με την απόλαυση της ζωής γενικά. Η ζωή στον 21ο αιώνα είναι γεμάτη από τέτοιους παράγοντες άγχους: οικονομικές ανησυχίες, φόβοι για τη δουλειά, φόβοι για την υγεία, φόβος για το τέλος του κόσμου που τροφοδοτείται από τα μέσα ενημέρωσης ή συμπλέγματα σωματικής κατωτερότητας που προκαλούνται από ψεύτικα πρότυπα: η κατάσταση του σώματος η εγρήγορση γίνεται μόνιμη.

Οι ψυχολογικές αιτίες της ανικανότητας αποκαλύπτονται, για παράδειγμα, όταν ένας άνδρας έχει συνταγή για ενισχυτικά σεξουαλικής φύσης εξαιτίας αυτού του προβλήματος, αλλά τελικά δεν τα παίρνει και εξακολουθεί να μπορεί να έχει ξανά στύση. Και μόνο η βεβαιότητα ότι θα μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε το φάρμακο εάν είναι απαραίτητο μπορεί να κάνει τη στυτική δυσλειτουργία να εξαφανιστεί.

Αλληλεπίδραση σώματος και ψυχής

Από φυσιολογική άποψη, το (μόνιμο) στρες οδηγεί στην απελευθέρωση αγγελιαφόρων ουσιών που εμποδίζουν μια στύση. Από εξελικτική άποψη, αυτό είναι λογικό: μόλις γίνει αντιληπτός ο κίνδυνος, ο οργανισμός μεταβαίνει σε λειτουργία μάχης ή πτήσης. Μόνο ο μυς είναι σημαντικός για τη διαφυγή, επομένως τροφοδοτείται βέλτιστα με αίμα - το οποίο αποσύρεται από άλλα όργανα. Η διαδικασία συμβαίνει ενστικτωδώς και τα υψηλότερα, αναπτυξιακά νεότερα μέρη του εγκεφάλου απενεργοποιούνται επίσης. Οι άνθρωποι ακολουθούν ένα αυτοματοποιημένο πρόγραμμα, το οποίο οδηγεί στη γνωστή, παράλογη συμπεριφορά σε περίπτωση μαζικού πανικού, για παράδειγμα. Το πέος , που τελικά προορίζεται μόνο για αναπαραγωγή, συρρικνώνεται στο ελάχιστο μέγεθος σε αυτή την ψυχική κατάσταση.

Θεραπεία της ψυχικής ανικανότητας

Γεγονός είναι ότι η στυτική δυσλειτουργία έχει αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στη σωματική αλλά και στην κοινωνική σφαίρα. Οι συνεργασίες μπορεί να την σπάσουν. Επομένως, ο κίνδυνος δεν βρίσκεται κυρίως στη σεξουαλική αποτυχία, αλλά στην επικοινωνιακή αποτυχία: η σιωπή καταστρέφει την εμπιστοσύνη μεταξύ των συντρόφων, το ταμπού σημαίνει ότι ένα πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Έτσι η σεξουαλική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει. Η συμμετοχή του συντρόφου μπορεί να είναι ευεργετική (θεραπεία ζεύγους). Διότι: Εάν η ερωτική έλξη του συντρόφου μειωθεί σημαντικά σε μια πιο μακροχρόνια σχέση και ο άνδρας μπορεί να πετύχει στύση με άλλους σεξουαλικούς συντρόφους ή με αυνανισμό, δεν πάσχει από ανικανότητα, αλλά τη σχέση από πρόβλημα ζευγαριού.