Minipenis - micropenis: πολύ μικρό πέος

• Μικροπενίς: ιατρικό εύρημα
• άκαμπτο: λιγότερο περίπου 7 cm, χαλαρό: λιγότερο περίπου 3 cm
• Αιτία: δεν είναι σαφές
• περίπου το 0,6% των νεογνών προσβάλλονται
• μεγάλο ψυχικό στρες
• προβλήματα με τη σεξουαλική επαφή
• μπορεί να είναι ενοχλητικό για τους σεξουαλικούς συντρόφους
• Η έγκαιρη ανίχνευση επιτρέπει την ορμονοθεραπεία
• επιχειρησιακές δυνατότητες

Μικροπενίς - μίνι πέος: πραγματικά ή υποκειμενικά πολύ μικρό πέος

Η ιατρική κατανοεί ότι ένα μικροπέος είναι ένα ιδιαίτερα μικρό ή πολύ κάτω του μέσου όρου πέος. Στην καθομιλουμένη, αυτή η υπανάπτυξη του ανδρικού σεξουαλικού οργάνου (υπογεννητισμός) αναφέρεται ως μίνι πέος - όπου τα πέη που δεν αντιστοιχούν στον ιατρικό ορισμό του μικροπέους συχνά νοούνται επίσης απαξιωτικά, μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν μέγεθος άνω του μέσου όρου. Ένα μικροπέος ως ιατρικό εύρημα δεν έχει καμία σχέση με την υποκειμενική αίσθηση πολλών ανδρών που βρίσκουν το πέος τους πολύ μικρό - ακόμα κι αν οι διαστάσεις ενός μέλους είναι στην πραγματικότητα μερικά εκατοστά κάτω από την υποτιθέμενη ή την πραγματική μέση τιμή .

Το μικροπέος είναι ένα από τα λεγόμενα ιντερσεξ σύνδρομα ή παθήσεις του πέους (που επηρεάζουν το πέος). Περίπου το 0,6 τοις εκατό όλων των αρσενικών νεογέννητων προσβάλλονται - επομένως κάθε εκατό εβδομήντα αγόρια.

Προκειμένου να εξουδετερωθεί η υποψία διάκρισης και να μην πληγωθούν οι ενδιαφερόμενοι άντρες, ο όρος «διαφυλοφιλία» (σύμφωνα με τον οποίο ένα μικροπέος ενσαρκώνει τη σεξουαλική κατάσταση ως «όχι γυναίκα και επίσης όχι άνδρα»), ο οποίος ήταν προηγουμένως κοινός αλλά ασαφής ως προς το περιεχόμενο, πλέον αποφεύγεται. Γιατί οι άντρες με μικροπέος αισθάνονται συνήθως στη σεξουαλική τους ταυτότητα ως πραγματικός άνδρας - και όχι ως «μίγμα» (vulgo: ερμαφρόδιτος) και των δύο φύλων ή ως «φύλο σε λάθος σώμα» (τρανσέξουαλ).

Πότε ένα πέος είναι μίνι πέος / μικροπέος;

Ο ορισμός του μικροπέους, στο βαθμό που εκφράζεται ως προς το μήκος, είναι διφορούμενος. Σε ορισμένες δημοσιεύσεις, ένα πέος ενηλίκου που έχει μέγεθος λιγότερο από επτά εκατοστά σε στύση αναφέρεται ως μικροπέος. Για το χαλαρό πέος, ένα μήκος μικρότερο από 2,5 εκατοστά, αλλού λιγότερο από 3,8 εκατοστά θεωρείται σημάδι παρουσίας μικροπέους. Προκειμένου να καθοριστεί ο απαραίτητος προσδιορισμός του μήκους, το αρσενικό μέλος μετράται σε τεντωμένη ή εναλλακτικά όρθια κατάσταση από το ηβικό οστό μέχρι την άκρη του πέους. Το αποτέλεσμα της μέτρησης είναι σχεδόν το ίδιο εδώ. Γιατί ένα δύσκαμπτο πέος είναι τόσο μακρύ όσο όταν είναι τεντωμένο και χαλαρό. Η αξιολόγηση του ενήλικου ανδρικού πέους προϋποθέτει κατά τα άλλα φυσιολογική σωματική και σεξουαλική ανάπτυξη. Στα παιδιά, ο στατιστικός μέσος όρος χρησιμοποιείται για να καθοριστεί εάν ένα μικροπέος χρειάζεται να διαγνωστεί.

Φυσιολογικές αιτίες ενός πέους που είναι πολύ μικρό

Μια σειρά από ασθένειες μπορεί να είναι η αιτία ενός εν λόγω μικροπέους, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και η ιατρική δεν μπορεί να βρει την αιτία. Στην περίπτωση αυτή αναφέρεται ως «ιδιοπαθής» (αυτοδημιουργούμενη) διαταραχή. Βασικά, η ανεπάρκεια ορμονών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θεωρείται υπεύθυνη για την υπανάπτυξη του πέους. Καθώς οι στατιστικές δείχνουν ότι ο αριθμός των γεννήσεων με μικροπέος αυξάνεται, οι χημικές ουσίες στο περιβάλλον (π.χ. στα τρόφιμα) μπορούν να θεωρηθούν ως αιτιολογικοί παράγοντες.

Ψυχολογικές πτυχές ενός μίνι πέους

Ένα μικροπέος μπορεί να σημαίνει μεγάλη ψυχολογική επιβάρυνση - από τη στιγμή που το προσβεβλημένο αγόρι συνειδητοποιεί ότι είναι «χτισμένο διαφορετικά» σε ένα «αποφασιστικό μέρος». Πρέπει να πούμε εδώ ότι πολλοί άντρες που υποκειμενικά αισθάνονται ότι το πέος τους είναι πολύ μικρό χρονολογούν την αρχή των συμπλεγμάτων του πέους τους στην παιδική και εφηβική ηλικία. Είναι κατανοητό ότι η κοροϊδία του πέους και του μεγέθους του είναι ένα δημοφιλές θέμα μεταξύ των παιδιών και των νέων, το οποίο μπορεί να έχει απήχηση ακόμη και στους κανονικά ανεπτυγμένους άνδρες μέχρι τα βαθιά γεράματα. Τέτοια αστεία για το πέος (π.χ. στο ντους μετά την άσκηση) μπορούν να υπονομεύσουν την υγιή ανάπτυξη του πέους ενός αγοριού, όπως ορίζεται από την ιατρική.

Επιδράσεις ενός μίνι πέους στη σεξουαλικότητα και την ελκυστικότητα

Η σεξουαλική επαφή με διείσδυση στον κόλπο (κόλπος) του σεξουαλικού συντρόφου είναι δυνατή μόνο σε περιορισμένο βαθμό με ένα μικροπέος, καθώς μια κατακόρυφη πυελική ώθηση οδηγεί σε απώλεια επαφής μεταξύ των δύο οργάνων. Επιπλέον, η απτική αίσθηση της «εκπλήρωσης» είναι επίσης σημαντικά περιορισμένη σε γυναίκες με ανατομικά συγκριτικά στενούς κόλπους λόγω του μικρού όγκου του πέους.

Παρόλο που ο κόλπος μπορεί ήδη να ικανοποιηθεί επιφανειακά με διέγερση της κλειτορίδας (π.χ. με στοματική ικανοποίηση, κυνηγετική κοιλότητα), η σημασία ενός ελάχιστου απαραίτητου μεγέθους πέους για την ευχάριστη εμπειρία συντρόφου δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί. Εδώ δεν παίζουν ρόλο μόνο οι μηχανικές πτυχές, αλλά και οι ψυχολογικές. Επειδή ένα μικρό πέος μπορεί υπό ορισμένες συνθήκες να αποτύχει ως βασικό οπτικό ερέθισμα για τον σεξουαλικό σύντροφο και επομένως στη λειτουργία του ως υποστηρικτής της επιθυμίας να κάνει σεξ με αυτό το άτομο - ή να καταστρέψει την αρχική ανάγκη για αυτό μέσω συσχετισμών με το πέος ενός παιδιού ή μια φυσιολογική δυσπλασία. Στην καθομιλουμένη, αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό "απενεργοποίησης" συντρόφου, δηλαδή ένα χαρακτηριστικό που είναι επιζήμιο για τη σεξουαλική ορμή. Με άλλα λόγια, ένα μικρό πέος έχει την ίδια επίδραση σε ορισμένους σεξουαλικούς συντρόφους όπως η κακή αναπνοή, το χαλαρό στήθος ή η μυρωδιά του σώματος: η «προθυμία για ζευγάρωμα» μειώνεται λόγω των σωματικών χαρακτηριστικών που θεωρούνται μη ελκυστικά.

Αυτό ακούγεται σκληρό, αλλά στην πραγματικότητα, η σεξουαλική ελκυστικότητα έχει ελάχιστη σχέση με το υπέροχο ιδανικό ότι κάθε άτομο πρέπει να είναι αγαπητό και επιθυμητό για τον εαυτό του και όχι για φυσικά πλεονεκτήματα. Αυτή είναι η συχνά πικρή εμπειρία από την οποία υποφέρουν οι άνδρες με πολύ μικρά πέη. Γιατί το τι είναι σεξουαλικά ελκυστικό ή όχι δεν αποφασίζεται από τον εγκέφαλο με τη διάνοια, αλλά από τις κατώτερες περιοχές του εγκεφάλου, οι οποίες απλά ξεχωρίζουν τον βιολογικά χρήσιμο σεξουαλικό σύντροφο: φαρδιούς ώμους, προεξέχον πηγούνι, λίγο λίπος, (όχι πολύ μικρό ) πέος.

Θεραπείες για ένα μικροπέος / μίνι πέους

Από τη σημερινή σκοπιά, ανατρέχοντας στο ιατρικό ιστορικό, μπορούν να περιγραφούν τρεις θεραπευτικές μέθοδοι για τη θεραπεία ενός μικροπέους.

Σε παιδιά και εφήβους, η χορήγηση ορμονών, όπως η τεστοστερόνη, οδήγησε σε σχεδόν φυσιολογική ανάπτυξη του πέους. Τα παιδιά δεν είχαν προβλήματα ταυτότητας, ανέπτυξαν φυσιολογική σεξουαλική ζωή και μπορούσαν να κάνουν παιδιά ως ενήλικες. Έτσι, η ορμονοθεραπεία εξελίχθηκε στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας για τους εφήβους.

Μια τώρα και δικαίως αμφιλεγόμενη μέθοδος δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ως θεραπεία για ένα μικροπέος με τη στενή έννοια: Με βάση τη θεωρητική υπόθεση ότι τα παιδιά με μικροπέος δεν μπορούσαν ποτέ να βρουν ανδρική ταυτότητα, πόσο μάλλον να ζήσουν μια φυσιολογική ετεροφυλοφιλική σεξουαλική ζωή, το μικροπέος αφαιρέθηκε χειρουργικά. σχηματίστηκε ένας τεχνητός κόλπος και το (πρώην) αγόρι προετοιμάστηκε για τη ζωή ως (άγονο) κορίτσι.

Με τη βοήθεια της φαλλοπλαστικής μπορεί να δημιουργηθεί χειρουργικά ένα πλήρως λειτουργικό πέος σχεδόν κανονικού μεγέθους. Σε αυτό το πλαίσιο, γίνεται πιο ακριβής ο λόγος για ένα «πενοειδές», ένα αρσενικό μέλος αντικατάστασης που μοιάζει με πέος κατάλληλο για σεξουαλική επαφή.

Η φαλλοπλαστική της περόνης αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Το πέος αποτελείται από τμήματα οστών και ιστών του οστού της γάμπας, της περόνης. Το αποτέλεσμα ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στις λειτουργικές και αισθητικές απαιτήσεις - ο ασθενής μπορεί να ουρήσει και να έχει σεξουαλική επαφή. Στην τελευταία περίπτωση διασφαλίζεται τόσο η μηχανική δυνατότητα όσο και η αισθητηριακή απόλαυση.

Η φαλλοπλαστική της περόνης είναι το ιατρικό πρότυπο όχι μόνο για άνδρες με μικροπέος, αλλά και για όσους έχουν χάσει το πέος τους λόγω ασθένειας ή ατυχημάτων ή κατά τη διάρκεια επεμβάσεων σε τρανσέξουαλ.
Σε μια άλλη χειρουργική μέθοδο, αφαιρείται ιστός από το αντιβράχιο του ασθενούς. Αυτό τοποθετείται ως σωλήνας γύρω από το μικροπέος, την ίδια στιγμή που η άκρη του πέους μετατοπίζεται στον άξονα του πέους, ο οποίος έχει επιμηκυνθεί με αυτόν τον τρόπο. Τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία δεν διακόπτονται όσο το δυνατόν περισσότερο. Προκειμένου να πραγματοποιήσουν κανονική σεξουαλική επαφή, οι ασθενείς λαμβάνουν επίσης μια πρόσθεση πέους.

Δεν είναι μόνο το μέγεθος του πέους

Ζούμε σε μια κοινωνία που λαμβάνει υπόψη τόσο τα φυσικά όσο και τα κοινωνικά πλεονεκτήματα κατά την επιλογή συντρόφου: το χιούμορ, π.χ. Β. Συχνά δρα ως αφροδισιακό, ιδιαίτερα στις γυναίκες. Ένα μικρό πέος μπορεί επομένως να αποζημιωθεί σε ορισμένες περιπτώσεις και ο σεξουαλικός σύντροφος μπορεί να είναι ακόμα ικανοποιημένος. Οι άνδρες με μικροπέος μπορούν να ικανοποιήσουν τη σεξουαλική τους σύντροφο, η οποία αποδέχεται αυτή την ανατομική ιδιαιτερότητα, μέσω της σεξουαλικής φαντασίας και της διάθεσης να πειραματιστούν χωρίς διείσδυση. Παρόλα αυτά, οι θιγόμενοι συχνά παραπονιούνται ότι δεν είναι ικανοί για μακροχρόνια σχέση λόγω της σωματικής τους «ιδιαιτερότητας».